Leyla ile Mecnun Şiiri - Şirkan Hatay

Çölün bir hikayesi varmış efsanevi ve masalsı!
Bir arslanı meşhurmuş çölün, bir de fırtınası!
Ya Kays’ı aşkıyla Mecnun eden fettan Leyla’sı?
Çöllerde yaralı bir arslan etmiş onu çılgın sevdası!

Çöl aşkıydı bu, ateşlerden de kızgın ve sıcak!
Kumdan fırtınaların ortasında kurak mı kurak!
Kavuşmak haramdı, konuşmaksa tümüyle yasak!
Karanlıktı dünyaları, çölün ortasında yoktu şafak!

Zayıfmış, çirkinmiş Leyla ama ruhu asil ve bemberrak!
Bunun için mi Mecnun oldun? Bunun için mi helak?
Ey gönlü çöl gibi kuru! Bir de ona benim gözümle bak!
Ona hissettiklerimi yazmaya ne kalem yeter ne yaprak!