Güller Leylâ'nın uykusunda olgunlaşırlar
Leylâ'nın düşlerinden renk alır kuşlar
Leylâ med ve cezir
Leylâ kıyameti dünyanın
Ve cenneti bir adamın
Leylâya en çok gül kurusu yakışır
Korktuğunda kan tutar ağlar
Ürkek kalbinde şiirden bahçe
Leylâ en büyük imtihanı adem oğlunun
Leylâ her kabristanda bir mezar taşı
Ben hep aynı şaire öykünürüm Leylâ derken
Tam on iki mevsim elim çatlaktır
Yaz olur ağlar güz gelir yaprak toplarım
Leylâya bakan dağa bakar bakar yanarım
Durgun suya resimler çizer
Sonra yırtar atarım..
Kayıt Tarihi : 28.3.2022 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!