İp gibi saçlarınla göründün ansızın,
Gamzene sakladım umutlarımı.
Bu kadar kısa bir vakitte
Gönlümün hırsızı oldun, güzelim.
Bilirim, nasıl da seveceğimi
Ve gönlünü nasıl kazanacağımı.
Ne çok el üstünde tutacağımı
Bilirim ben, bilirim.
Sen güldün, ben kendimden geçtim,
Dalgalar gibi vurdu düşüncelerin.
Gözlerinin içinde bir ayna vardı;
Bir baktım, kendimi gördüm o ışıkta.
İçindeki “sen” ve “ben”,
Sanki ruhla beden gibiydi.
Bir ömür yetmezdi sevmeye seni,
Buğulu gözlerinde kayboldum ben.
Bir tatlı bakışın mıydı bu hâl?
Yoksa bir tek sözün mü çaldı aklımı?
Fırtınalar koptu içimde seni görünce,
Hep muhtaç kalayım sevgine, e mi?
Düşüncemdeki tüm buzlar eridi,
Karlar savruldu gözlerinle birlikte.
Tüylerim ürperirdi göz göze gelince,
Ülkem viran olurdu, evrenim harap…
Sen Leylâ oldun,
Kış ayında açan narin çileğim.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!