Leyla Gazeli Şiiri - Hüseyin Kerim Ece

Çölde Kays’tan bir deli-dolu Mecnun çıkaran
Uğrunda can verilen bildik Leylâ değil mi?

Akla, aşka teslim ol dedirten çağrılarla
Damıtılmış gibi, o yüz mücellâ değil mi?

Gezdiği sahralarda gözlerinin rengini
Kuma sordum, dedi ki: koyu elâ değil mi?

Şikâyetin mi var, ey bu çetin yola düşen?
Bu uğurda başına gelen âlâ değil mi?

Razıyım demiştin ya Leylâ’dan gelenlere,
Bununla imtihan ol, bu bir belâ değil mi?

Varsın ayağın taşa değsin, çöl susuz kalsın
Başım-gözüm üstüne, hep pekâlâ değil mi?

Hayallerin büyürken kervan sessizliğinde
Ufukta yankılanan, uzak sıla değil mi?

Açılır nice kapı, Yusuf kuyuda kalmaz,
Sebepleri yaratan Yüce Mevlâ değil mi?

Hem telaşlar biter, tükenir endişeler,
Herkes için son durak, o musâllâ değil mi?

25/3/2002 Amsterdam