Leyla Altınbaşak Şiirleri - Şair Leyla A ...

Her akşam; yalnızlığım, ben ve kahvem
Eşlik ederiz sessizliğine gecenin
Kimi zaman geçmişin acıları
Kimi zaman hayatın aceleyle yaşanmışlığı...
Bazende sensizlik otururdu baş köşeye.
Yalnızlığım ve ben, kahvemi yudumlarken;

Ey hayat seni yaşamaktan yoruldum...
Bezginim kırgınım umutsuzum
Yüreğimden söküp aldın sevinçlerimi
Bir başıma yılgın çırpınıyorum
Bana gülmeyen yüzünü gördüm hep
Say ki; doğduğum günden beri ağlıyorum

Dün;
Geceyi boğdu karanlıklar
Bir cana kıyıldı acımasız.
Bir sinek uçuyordu,
Bir köpek uluyordu
Ve tüm dünya uyuyordu habersiz.

Senin şehrinde ayaz varmış kar varmış..
Üşütürmüş insanları.
Benim doğduğum şehre gel! ..
Üşüdüğünü bilmeden üşürsün,
Yavaş yavaş içine işler,
Nemlidir benim şehrim.

Bir mucizeydi sanki o an dünya susmuştu;


Minicik bir sessin sen kulağımda
Devasa boyutta sevginin gücü
Anlatılmaz bir duygu yaşanmadıkça

Bir kadın;
Hayatın bir yerlerinde unutulmuş.
Birilerinin sevdiğiydi, özlediğiydi belki.
Kimilerinin eline geçen;
Kıymeti bilinmeden örselenip, incitilen.
Birilerinin uğruna can verdiği.

Koyu bir karanlığa bürünmüş gecelerde
Gözyaşlarımla ıslanan katran karası acılar
Susuz kalmış bir çiçek,
Nasıl solarsa günden güne
Öyle solgun bir baharda dökülmüşüm.
Yürek tutuşurken bir ucundan...

Zararı yok elime değmesin elin
Sana hep sevgiyle baktı gözlerim
Sanki bir akrepti senin sözlerin
Yüreğime zehrini bırakıp gittin
Sözünde durmak bir yürek işi
İftira korkağın olur maskesi

Çöker akşamın hüznü en ağır gölgeleriyle
Sarar acılar en gizli köşeleri
Her ayrıntıda uyanır anıların ahtapot kolları
Eksilere düşer sıcaklığı yüreklerin
Donar gözyaşları ve dahi gülümseyişler...
Erişilmezlik olur karanlıklar, göremezsin bastığın yeri

Senin çaldığın şarkıları dinliyorum,
Sana ait zamanlardan....
Erişemediğim kadar uzak,
Küçücük bir pencerede
Tutsak bakışlarımla.
İçimde yokluk savaşları....