Leyla Şiiri - Adem Korkmaz

Niçin gözyaşını saklıyorsun Leyla!
Bir eylül rüzgarı gibi hüzünlüsün
Sararıp solmuş buselerin
Güneşe meydan okuyan ışıkları nerde gözlerinin
Neden susuyorsun Leyla?

Biliyorum vefasız alem!
Niçin böyle oldu Leyla?
Çehren asık,duvarlar neden soğuk?

Gönlün bahtiyarmı Leyla?
Gözlerin hala sürmelimi?

Ara sıra düşüyomuyum aklına!
Geceleri sende üşüyormusun Leyla?
Sende unuttunmu ümid etmeyi?

Bazen çıldırıyormusun Leyla?
Kendinle yine konuşuyormusun?

Şiir,şiir derdin yine yazıyormusun?
Şiirlerini anlayan bulabildinmi Leyla?
Yakınırdın,anlamak istemediğimi söylerdin
Ben seni anlayamadım ki Leyla
Tutki şiirlerini anlayabileyim.

Hala kızıyormusun bana Leyla
Güldüğünde hala beliriyormu gamzelerin?
Gecelerin gözyaşına bürünüyormu?
Yüzüne değiyormu ilkbahar esintileri
Sessiz ve ölgün oluyormusun Leyla?

Yine,yeniden bitmeyen bir yağmur oluyormu bakışların?
Gözlerin denizlere düşüyormu yine,
Çiçekleri hala sevmiyormusun
Hayallerin hala fakirmi Leyla?

Artık bana kızma!
Kaldır ümitsiz gözlerini gölgemden
Şatafatına kandığım dünya
Seni bana yaar etmedi Leyla?

Önce uykular kırıldı,sonra geceler
Sabahlar omuzlarıma eğik düştü
Öyle zor oluyorki sevmek!

Şiirlerim sensizlikle üşüdü!
Hıçkırdım aynalrın karşısında Leyla!
Şarkılar kulaklarımı tırmaladı.

Ölümüm ötesine geçtim!
Sana benzemeyen gülleri gördüm orda!
Kurumayan,solmayan,
Kimsenin görmediği renkdeki gülleri.

Yokluğu gördüm orda.
Gerçeğin ötesini gördüm Leyla!

Zamansızlığı,mekansızlığı anladım.
Secdemde güller bitti.

Öylesine yakınlaştıkı varlıklar ve sen!
Sonra;
Herşey birer,birer kayboldu.

Orde yalnızca Allahı gördüm Leyla.

Bunu anlaman öylesine zorki
Kır yargılarını ne varsa geç!
Önce Ruhunun olduğu yere Leyla!
Düşün titre ve geç!

Yeise kapılma Leyla!
Topraklar üşür,ateşler üşür,
Ne onun,ne bunun gölgeler güneşin
Ya rüyalarındaki gölgeler kimin?
Gördüğün sensen seni gören kim?

Asık çehrene kapansın ellerin.
Düşlerini düşün önce Leyla!
Sorulmayacak soruları sor
Gözlerinle okşa hüznü.

Yine durdur simsiyah bakışlarınla zamanı
Tıpkı beni durdurduğun gibi...
Bir kez olsun yargıla ömrünü!

Artık beni sevmiyecekmişin!
Gülerim haline Leyla!

Hani ölümün ötesine geçmiştim
Mecnunuda gördüm işte orda
Artık bende onun Leylasına
Kapıldım vefasız Leyla!

Ah! Ah! Sen bunu anlayamazsın!

Gül tenin ateş olsada
Bakışların hançer olsada
Çekil karşımdan Leyla!

Artık ne o abanoz siyahlığındaki saçların.
Nede zeytin karası gözlerin
Umrumda değil!
Çekil karşımdan Leyla!

Melekler güya güzelliğine hayranmış,
Gamzelerin bana mezarmış!
Sensiz hayat masalmış.

Sen bende kayboldun
Ben senden çok öteye geçtim Leyla!

Yazıkki; Sen ne bunu nede beni!
Asla! Anlayamazsın Leyla!
Anlayamazsın...