Hergün anlamlar yitiriyor yokluğunu
Hala beklerim, gelmiyorsun ya leyla
Beni benden eden o gülüşlerin var ya
Özlüyorum hergün çoğalarak leyla.
Bir yanım umutlu, diğer yarım mutsuz
Seni hala nedensiz seviyorum ya leyla
Görmediğin şu halim can havlinde
Nasıl yaşıyor bilsen, anlarsın leyla.
Sana kurdum en doyumsuz hayalleri
Sana bahşettim kalbimin vazosunu
Bir tek aşkını yaşattım içimde zevkle
Herşey öldü de, yaşayan adın kaldı leyla.
Kayıt Tarihi : 4.2.2017 16:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Icik](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/04/leyla-74-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!