Leylâ Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Sevdânın nârına yanmayan mecnun
Leylâ’nın hatrına gözyaşı silsin
Gözlerin her gece Leylâ’ya benzer
Görmeyen Leylâ’yı aşkı ne bilsin

İstesen kalbimin süveydâsından
Kurtarıp sesimi vaveylâsından
Âşığın derdini o leylâsından
Sorsana mecnuna ölüm ne bilsin

Çölde bir kum gibi ömür geçilmez
Aşk, hasat mevsimi gelir biçilmez
Derdimin dermanı hemen seçilmez
Lokmanın eczası dilim ne bilsin

Kalbimin canını köze çevirdin
Vücudumda yara göze çevirdin
Şimdi gözlerini öze çevirdin
Çektiğim hasreti ilim ne bilsin

Bülbülüm ben güle cesaretim yok
Mecnunum, Leylâ’ya esaretim yok
Doğmasam günlere beşaretim yok
Yattığım o kara gilim ne bilsin

Ekim 2005, Aksaray