Oksijeni soluduğumu zannederken varlığınla
Sensizlik bir hidrojen, her gün ölüyorum leyla.
Çiçeklerin renginde düşüncelerim sararıyor,
Soluyor, tazecik körpe hayallerim baharında
Cenneti düşlerken, yaşadığım cehennem leyla.
Asılı kaldığım venüs rengi gözlerinin beyazında
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Aşk su gibidir., önüne ne engel çıkarırsan çıkar., akacak bir yol bulur, yeter ki iki kişi aynı anda aynı duyguları hissetsin...... Bu bakımdan Oksijen-Hidrojen benzetmesi çok güzel...
Kaleminize sağlık sayın Yakup İcik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta