Oksijeni soluduğumu zannederken varlığınla
Sensizlik bir hidrojen, her gün ölüyorum leyla.
Çiçeklerin renginde düşüncelerim sararıyor,
Soluyor, tazecik körpe hayallerim baharında
Cenneti düşlerken, yaşadığım cehennem leyla.
Asılı kaldığım venüs rengi gözlerinin beyazında
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Aşk su gibidir., önüne ne engel çıkarırsan çıkar., akacak bir yol bulur, yeter ki iki kişi aynı anda aynı duyguları hissetsin...... Bu bakımdan Oksijen-Hidrojen benzetmesi çok güzel...
Kaleminize sağlık sayın Yakup İcik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta