Leylâ Şiiri - Atılgan Alemdar

zamana zincir takmış tüm ayrılıklar
ne yana baksan tanınmazsın
damarlarında kan yerine akan karanlık
yıldızlardan habersiz kahreder kendini
çünkü
uzatmalı mecnunluklar suç kapsamındadır artık

başı belâlı lise yıllarından
hani o bundan bin yıl önce yaşanan
hayaller uzanır gözlerime kurşun gibi
kurşun gibi yakar gözlerimi hayaller
nasılsa bir defa bile gülmemişimdir
mecnunluktur belki de tek sebebi
''leylâsız mecnun olmak suç değil''miydi
yoksa ben mi yanlış yaşadım bunca yıl

uzatmalı mecnunluklar suç kapsamındadır artık
bir demet dikenli tel tek avuntum
bir ölü dikenli gül tek sevenim
uzadı en fazla uzayacağı kadar
ömrü aştı mahşere ulaştı
aramadan bulduğum leylâsızlık

oysa
uzatmalı mecnunluklar suç kapsamındadır artık
acısını allahı sever gibi seveceksin
aksi hâlde kalbini
bir yolunu bulup terk edeceksin

bunu yapmayacağım
leylâ ne kadar bulutsa
o kadar yağmurdur leylâsızlık
ve ne kadar suç olursa olsun mecnunluk
acısı ne kadar allahsız olsa da
leylâsız yaşayacağım