Mecnun'a çöldür Leyla'sı,demlenirken,iniltisi yürekte hazan olur.
Sazın teline dokunur,ayrılık dilden dile perde perde okunur.
Açılsa cennet kapısı huriler Leyla olur.
Mecnun'a Elif'tir Leyla'sı katre sinde son bulur.
Ayrılığın adıdır Leyla, çöl ise bahane
Leyla'dır sinede çarpan,Mecnun olurken virane
Çöl döner girdap olur varamaz ötesine
Leyla'yı bilmeyen cahil Mecnun'u nasıl bile.
Mecnun'da leyla bahardır,sahra dönerken gül bahçesine
Mecnun'da Leyla handır, çölün sessizliğinde
Mecnun'da Leyla aydır, göğün derinliklerinde
Gözleri ceylan bakışlı Leyla,bakarken Mecnun'a tebessümle.
07.10.2014
Necati ÖztürkKayıt Tarihi : 22.9.2015 15:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/22/leyla-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!