Leyla 37 Şiiri - Yakup Icik

Gün aşırı içli şarkılar dinlenmeyecek adını anımsatan
Cefalar bayram havasında geçmeli sevenin, sefalarda
Dönmeyecek solgun gül gibi ruhumda bahçeler, açacak
Zakkumlar ekeceğim her renginde, sana sunacağım leyla.

Bu aşkı sen ektin kalbimin zümrütten yem-yeşil tepelerine
Adı bende " zehirli bahçeler " oldu, yokluğunda koyduğum
Senli koyumavi gecelerin rengi zifiri-karanlıklara döndü
Uçsuz-bucaksız çöllere saldın da beni kum taneleri gibi.

Sana yazdığım her şiirde ne sitem var, ne de beddua
Ama bilmelisin ben yanarım senden, zevk ala ala
Gün gelir boğazına düğümlenir adım, anmak bir yana
Hüsran çığlığın kopar içten içe, bu çok geç olur leyla.

Hergün yeni bir ağıt ruhumda besteleniyor sana içten
Sevdigim için huzur duyuyorum lakin; sen duymuyorsun
Bu uzun yürüyüşü, aşkının dikenli yollarında sana yürüdüm
Gün gelecek ve ben o gözlerinden boşanacağım leyla.