Leyla bir isimdi, cismi olmadı.
Kimse onun için nara yanmadı.
Kırgın yüreğine dünya sığdı da,
O, bir kulun gönlüne sığan olmadı.
Bakmayın adına türküler yazıldığına
Bakmayın, kara gözlerine vurulduğuna
Uğruna çöllere vurulduğuna
Onun için çölde yanan olmadı.
Gerçekte, sığmadı hiç bir gönüle
Heba etti gençliğini, körü körüne
Kocaman dertleri omuzladı da,
Çare olamadı kendi derdine
Mecnun bir hayaldi, Leyla kurmuştu.
O hayalde benliğini bulmuştu.
Leyla kendi sevgisini sevmişti.
Yoksa, Onu kimse candan sevmedi.
Kapattı gönlünü tüm sevmelere
Adı gibi sığındı, karanlık gecelere
Kalın duvarlar ördü, sevdim diyene.
Bildi ki, gerçekten seven kalmadı.
Kayıt Tarihi : 7.10.2017 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Güleçöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/07/leyla-277.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!