Leyla Şiiri - Adem Ulutaş

Aşkını ifşa ettim dile düşürdüm seni
Akıl bende ne gezer çılgınım şimdi Leyla
Mecnununu öldü bil boşa arama beni
Dert çekecek halim yok yılgınım şimdi Leyla

Bırak tenim kavrulsun çatlasın dudaklarım
Sen yoksun gün doğmasın sökmesin şafaklarım
Biçareyim çöllerde bitaptır ayaklarım
Kaderime küs değil dargınım şimdi Leyla

Bahçelerde dolaşıp gonca gül deremedik
Mutluluklar içinde bir devran süremedik
Ayırdı eller bizi vuslata eremedik
Engel olan kullara kırgınım şimdi Leyla

Acı çekme üzülme şu Mecnunun haline
Gönlümde yaşıyorsun elim değmez eline
Bin Mecnun kurban olsun saçının bir teline
Olmaz hayal peşinde dalgınım şimdi Leyla

Geceler buz kesmiyor güneş yakmıyor gayrı
Dilimi lal eyledin sesim çıkmıyor gayrı
Kurudu göz pınarım damla akmıyor gayrı
Çağlamaz gözyaşlarım durgunum şimdi Leyla
Bırak beni halime yorgunum şimdi Leyla