Leyla Şiiri - Erdal Koca

Kalemler kâğıtlar dargın elime
Umutlarım tek tek sönüyor Leyla
Adını yazarsam, bir tek ‘’kelime’’
Cümleler isyanı deniyor Leyla

Bunca kahır zulüm ayrılık neden
Senin gibi değil terk edip giden
Kalbi taş olsa da az insaf eden
İnan ki yeniden dönüyor Leyla

Yüreğin bir kale, inadın bir sur
Dağların zirvesi, sendeki gurur
Her yol eteğinde dolaşır durur
Kartallar yükseğe konuyor Leyla

Sessiz feryatlarım inletir arşı
Kuş sesleri bile cenaze marşı
Kim dinlerse beni sabaha karşı
Seherdeki bülbül sanıyor Leyla

Bu isyanlar niye bitmiyor deme
Boş, boşuna, fayda etmiyor deme
Bunca hasret çile yetmiyor deme
Ecel de omzuma biniyor Leyla

Buna kulak verir beni duyarsa
Diyor ki birazcık din iman varsa
Bu gönül ne zaman bir hayal kursa
Gene de dönersin sanıyor Leyla

9.10.2015
http://erdalkoca.com/2015/10/leyla/