Leyla Şiiri - Ahmet Bodur

Bir sevdaya bir ömür yetmezmiş derler,
Ömrüm senin sevdana,yetmedi Leyla
Sevda kalbe saplanan hançermiş derler,
O hançer,kalbimden hiç çıkmadı Leyla.

Ne gül yüzüne doydum,nede sevdana,
Onun için,. bin ömür istedim Leyla.
Yıllarca hep gözlerin girdi rüyama,
Düşlerimi seninle süsledim Leyla.

Kış günleri şu viran bekarhanemde,
Senin sıcaklığınla ısındım Leyla.
Hasretinle tarümar,gönül bahçemde,
Bir tek senin gölgene sığındım Leyla.

Sabahçısı olduğum meyhanelerde,
Dertlerimi teselli etmedi Leyla.
Dumanla yudumlanan son kadehlerde,
Hep seni içtim ama yetmedi Leyla.

Duvarda gülümseyen,o resmin varya,
Şimdi bana,bir tuhaf bakıyor Leyla.
Senin yıkıp gittiğin,şu kalbim varya,
O bile, suçu bana atıyor Leyla.

Ben hep yeşil gözlerde seni aradım,
Hiç biri senin gibi,bakmadı Leyla.
Seninle yaşlanmaktı,bir tek muradım,
Ömür bitti,bu sevda bitmedi Leyla.