Leyla 24 Şiiri - Yakup Icik

"Leyla,ya Sitem"

Tadı kalmadı baharın, yazın, güz ve kış gözümde yok
Her gece aynı kabus, her sabah aynı çığlıkla uyanırım
Ne hayallerime geliyorsun, ne de geceleri rüyalarıma
Çiği hiç eksilmedi sen gittiginden bu yana gözlerimin
"bir dokun, bin ah işit" halim, dayanılmaz bu acı leyla.

Ardına yanmakla geçiyor günüm, aylarım ve yıllarım
Sanki içimden geliyor hergün sana ağlamak ihtiyacı
Yazsam da şiirlere adını, çizsem de tuvale resmini
Gün be gün gelmezligin çoğalıyor, içimden taşıp leyla
Vakur sanırlar alem, bendeki bu maraz durumu leyla.

Kaç kez toparlanmaya çalışsam da, olmuyor birden
Dert - daşlarım biliyor halimi, kalbim tuz - buz misali
Endişe etmekte sevilenler benim, senden halimden
Bazen dalarım, gözlerimin en son uç noktasında sen
Bir an gerçek sanırım koşarım,da her yer, boş, uçurum.

Bilmezmisin hiç, sevipte ayrı gezen gözleri yaşlı gezer
Artık umudum kesildi, gideceğim yollarım çıkmaz oldu
Yokluğunun boşluklarında durmadan hala koşuyorum
Bir adım bekledim onca yıl, bin kez adım attım,da sana
Zerreyi çok gördün, mahşerde sormazlar mı bunu leyla.

Görüyorum her an kalpgözümle, vefa etmiyorsun bana
Mendiller sallayacak sevenler sen ölünce, benim yerime
Vicdanın dar gelecek ruhuna, affet kelimeleri dizilecek
Örülecek gözlerine, demirlerden kapkara sırlı bir perde
Kimbilir, öbür dünyada vicdana gelir de, çözer o kalbin.