Öksüz çocuk gibi ortada kaldım
Sinemi döven hayallere daldım
Seninle kendimi cennette sandım
"seni seviyorum" sözüne kandım
Yandım aşkından duymadın leyla.
Kurumuş ağaca döndü bedenim
Verimsiz kaldı, yeşermez yaprak
Bahar ve yazım kutuplara döndü
Senli hayallerim inan yarım kaldı
Çölde yaşayan mecnunum leyla.
Elimde hatırlar, digerinde aşkın
İzi kaldı bedenimi sarsan bakışın
Faydasız çırpınışımı görse halin
Anlar da dönermisin, orası ayrı
Bitirmekte yokluğun beni leyla.
Gün gün eridim kamçılı arzundan
Bir tek senin uguruna kalbim atar
Gerdiğin yay sineme ok gibi batar
Sanma günüm gün, zehir zemberek
Aşkının şarabını, daha içerim leyla.
Kayıt Tarihi : 21.6.2013 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!