Leyla Şiiri - Atilla Durukan

beklemiyorum inan,
negözlerindeki ışıgı,
ne sihirli gülüşünü,
alev,alev yakan dokunuşunu,
özlemiyorum inan seni.
hani ugruna ömür tüketen leyla,
dagları deldiren ne deşirin ol.
açmasın yüregimde sana aşk çiçeklerim,
kurut derelerini solsun bendeki aşkın.
inan artık seni hiç özlemiyorum.
taş olsa erir acırdı hallerime,
yüregin taştankatı içinde neler var.
dere olsa taşardı acıyıp hallerime,
nefretin dereleri aştı geçti habersiz.
acı çektirerek olmaartık hiç neron
brütüs olma yeter dön kendine gel artık.
her yerim delik deşik,
kapanmaz yaralarım.
seviyorum dedigin o dudaklarına
kanımı sürerek öyle gül artık,
inan ki seni hiç sevmiyorum artık