**Leylâ Şiiri - Ahmet Turan Altunsu

kırdın! ..
can düştü...
paramparça şimdi sırça fanus, ey! ..
ellerim yok, yüzüm nerde?
kan revandır yüreğim
görünür/görünmez şimdi o kızıl nehirde
bırak, ölümümü seyredeyim...

ah Leylâ...
kadınım olmalıydın
dûalarıma açılan avuçlarımca yakın
dokunmalıydın yüzüme
şereflice, denizimde boğulmalıydın...

kırdın! ..
can düştü...
daha dün her uzvumun izdüşümünde sen vardın
şimdi avuçlarımda sadece kan
senin korkularındır beni korkutan
bensiz geçecek bütün zamanlar...
utan Leylâ, utan!
dolaşsın şimdi gölgen boyu hafakanlar

13.08.2009/ Kalecik/
Ahmet Turan Altunsu/

...ahtual' den...