Leyla Şiiri - Ercan Demirci

Çağların, dağların üstünden aş da
Bu şehrin elinden al beni Leyla
Seher vakti doğan güne ulaş da
Şehir uyanmadan çal beni Leyla

Şarkı sensin, şiir sensin, beste sen
Renkte sensin, rayihada, seste sen
Can nedir ki vermez miyim istesen?
Yeter ki ölmeden bul beni Leyla

Uykular isyanda, düşler ağlıyor
Gonca güller, göçmen kuşlar ağlıyor
Yoksun diye yazlar, kışlar ağlıyor
Çöllere sürükler sel beni Leyla

Bulur muyum acep çölde arasam
Şehir şehir, belde belde arasam
Yola düşsem gurbet elde arasam
Belki kavuşturur yol beni Leyla

Dostlar iki yüzlü, sevdalar sahte
Yemin peynir ekmek; vefa yok ahte
İster cinayet de ister günah de
İstersen defterden sil beni Leyla

Sen gelsen de dinmez gönül ağrısı
Bu feryatlar bir garibin çağrısı
Vallahi yalan yok işin doğrusu
Kent seni ağlatır, çöl beni Leyla

Gül kokunu bozar sarhoş nefesi
İncitir ruhunu fabrika sesi
Sevmek de ne demek daha ötesi
Mecnundan da Mecnun bil beni Leyla