Leyl ü Nehar Yar

Bir sebep var ardımda o hicran yarasına
Müptela oldum zamanla hüznün karasına
Düşersem gözünden tamda kara sevdasına
Satılmış dersin pazarlarda yok pahasına

Her aldanış vurur yüzüme akşam güneşi gibi,
Halim ise gündüzü kovalayan gece gibi.
Nadide bir kar çiçeğisin maviye çalan tepelerde
İçimden sen çıkarsın gölgen gönlüme düşünce

Gönlüme düştü bir alev parçası,
Ben sevdan sanmıştım, oysa yokluğunmuş
Ardıma bir yel düştü boran parçası
Ben özlemden sanmıştım, oysa soluğunmuş.

Ey beklediğim leyl ü nehar Yar;

Sensizken uzaklara seslenmek adını,
Suya yazı yazmaya benziyor.

Gelmeyeceğini bilerek beklemek aşkını,
Sürekli ateşe bakmaya benziyor.

Yakıyor yokluğun