Leyl-ü Mecnûn** Şiiri - Kaan Yıldız

(Titreyen Şiir)

Hüsn-ü cemâl-i Leyli’nin Kays’a aklını yitirtir!
Hayal-i çeşm-i dildârın yüreğin titretir tir tir…

Eşkı düşürür dillere, hem dillere hem çöllere,
Börtü böcekli yollara kuma, gubara batırtır.

Sular deryalara revan, Mecnûn sahralara revan,
Baba ukbâlara revan, ona tabipler getirtir.

Ne yapsalar çare olmaz, Mecnûn asla şifa bulmaz,
Kul elinden bir şey gelmez, “buna çare yok” dedirtir.

Baba verir kararını, ümit eder yararını,
Dinleyip âh-u zârını, onu Kâbe’ye götürtür.

Mecnûn ilkin namaz kılar, sonra Hakk’a niyâz kılar,
“Razıyım” der, cevâz kılar, son ümidi de bitirtir.

Yâ Rab, eşkım artır nola; eşktan gayrı var, yok ola!
Kays’ı öldür, Mecnûn kala, Leyli’ye adım yetirtir.

Leyli duyar, cünununu; bilmek ister durumunu,
Çölde görür Mecnûn’unu, dizin dibine oturtur.

Leyli buna dayanamaz, yanmak ister de yanamaz!
Dalar dalar uyanamaz, sonsuz uykuya yatırtır.

Mecnûn koşar mezarına, Gül kavuşur Hezâr’ına! ..
O dahi çıkmaz yarına, eşkı bekâda bitirtir.

Kaan YILDIZ
(2015)