Leyl... Şiiri - Mustafa Hacısalihoğlu

karşıya bakar gözler
şimdi lal oldu! lal del oldu! del sus oldu! sus pus oldu! sen men oldu! men ne oldu?! neme lazım fazla karıştırmasa idim oldu.......

yatık yastığa dayamışken başımın yanını
atmışken üzerimden çıkan pası
pas ki zif gibi
zif ki çamurdan kirli,
düşüverdi düşüverenlerim yatık yastığımda
kalakala bir kalakalmışlık bu
ötelerden beri sarmaşıklı olan mütamadiyenhep benden...
kim bilir belki bir gün hani ya
dağ taş bir bakışta erir
kurt kuş hep birden gizlenir
gök ağlamaya yer titremeye
ağaçlar şaşkınlıkta devrilmeye gider ya hep birden
işte o günlerden biriyken,kimbilir....

sandalında denizin gözünde bebeğinin
vücudunda rüzgarın salınırken ben
benimde bir sen varken yine ben
ve sonra
baktığımda sana bakamadıklarım
dediğimde sana diyemediklerim
varken
ve
ve derken bilmem kaçıncı kezz
busefer başka sefer
uzaklara değil uzaklardan buralara
geri dönüşden beter
bu sefer kaçış
kaçıştan beterken göğlüm
sana ve ona bir tek bakış gibi busefer
akış gibi nebiliyim yakış yakışta bin nakış
nakışta ganevce
ganevce de renk renk sen!!!
ve ellerimdeyken gözyaşların
bakamazken kör
duyamazke sağır
konuşamazken dilsiz oldum

busefer bi başka soldum
neden mi!
bilmem!!!nebiliyim işte!!!belki öyle geliyor
belki de aynen öylelerde biri işte...

asılı kaldı gökte güneş
takılı kaldı kanadı mart(ı) cığın
mart(ı)ki esdimi del eder
şaşkın ördek yine şaşkın
kedi gölünde gezinmekte

ve

saklı kaldı kenarlarda sevdalar
saklı kaldı yüreklerde ki közler
ve gizli kaldı denen tüm sözler
kapalı kutucuklarda gizli gülücükler,
leyl...