umuttu adı aşkın habersizce girdabında boğulmanın
git-gel lere uğranmış akıp gidendi zaman içinden çıkılmadan
kimsesiz kalmışlık değildi içte hafiften sancısı duyulan
kaybolmuşluğunda savrulan ruhun zehriydi duman duman
uçan kanatsız kuşuydu gönlün dermansızlığına aldırmadan
kim acıdı da bıraktı çimlensin iki lokma kapısı önüne
ya da sokak taşına bırakılan kahırlardı içinden seçilmişliğinde
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
