.Leyl â Şiiri - Gönül Ersin

umuttu adı aşkın habersizce girdabında boğulmanın
git-gel lere uğranmış akıp gidendi zaman içinden çıkılmadan
kimsesiz kalmışlık değildi içte hafiften sancısı duyulan
kaybolmuşluğunda savrulan ruhun zehriydi duman duman
uçan kanatsız kuşuydu gönlün dermansızlığına aldırmadan
kim acıdı da bıraktı çimlensin iki lokma kapısı önüne
ya da sokak taşına bırakılan kahırlardı içinden seçilmişliğinde
zevk_ü safa
sen se sırılsıklam her yağmur oluk altında
çal zillerini ışığını gördüğün her kapının ve kaç süratle inadına
bırak açınca kimsecik olmasın karşılarında şaşırsınlar savurup
en afilisinden küfrü ardına
aman sen polise yakalanma da
aldırma gayrısına

kimleri bekleyenleri vardı içlerinde kim bilir bakarken boş kapıya
heyecan içinde koşturarak
kimisi nereden çıktı bu şimdi demiştir meşgulken kendi çapında
çapsızlığına yansın bırak da
her işin nasıl yapılacağını bir o bilecek değil ya
kuralsızlığını yaşayan o olsun biraz da zamanın öğreneceği varsa
çek git demeler gelmiyor usumda düşlere bu çıkmazda
atlarsın dedi o ses gücün varken çitli duvarı bu hızla
bir meydan bulunur elbet varacağın koca şehirde
vur vurabildiğince ayağına her takılan boş teneke kutuya önüne geldikçe
nasılsa beklentin yok aramışlığında düşürülmüş para pul bulmakla
olsa da sana denk gelmez nasılsa bu viran bahtda
dolaşmanın keyfini sür avareliğinde sarhoş başı boş eğlencende
arama bela yitmişliğe çatıp ta

sürgünlerinde say ömrü tut ki kayıpsın sevda diyarlarında
yapılmış mahkemen kesilmiş cezan geçmez hükümle
şahitsizliğinde ayın ve yıldızların mehtapsız ada gecesinde
karambole getirip firarındasın say özgürlüğün adı konmamış
doğmamış bebesisin bir fahişe vaktin
ilk nefesin olsun çek derin derin hürriyetin
sen dünyasın
kurulu dönme dolabında orta yerinde evrenin dön
dönebildiğince nasılsa sarhoşluğundasın Şirince’li bir pembe şarabın
tokuştuğun olmasın karşında bırak kırılmazsa kırılmasın
kadehin
hatırı kalacak kimse yok nasılsa bildiğin kimin kalırsa kalsın
şişede durduğunca durmuyor bu meret sakin
yenisini dolduracak sakî de boş bırakmış barı nasılsa geç kürsüsüne
imamın

geldik nereden nereye sorma bu divane başa
oluversin aldırma bu kadarcık seninde sayılacaksa ne_idüğü belirsiz günahın
bırak hesabı işlemediklerin ödesin
kaç
sığın enginliğine aşkın şerefine bunca zamandır diyemediğin
sil ellerindeki kanını şarkısız çalıp söylediğin katline sebep kemanın
değme tuşlarına eşliksiz vurulan kuyruğuna bastığın piyanonun
sakla kanlı ellerini göğsüne yanı başında asılı duran mızrabın
bırak yakalasın seni kaçağı olduğun kanun
suçüstü olmak buna denir gülümse
paparazzi kamerası çaktı bak yüzüne
savur ağzına geleni aşığım de aşığınım derbeder
nasılsa kimse ilgilenmeyecektir sözlerinle perişanlığındır öneme haiz haber
haydi uyu artık huzur ile
ettin bir geceyi daha benzeterek ismine
kapat gözlerini kirpik temasında tene
ey....... gece.... meğer sen nelere kadîrmişsin i son söz olarak söyle.

*Kiraz Çiçeği*
Gönül Ersin