Leyl Şiiri - Nuran Baydar

Sisli bulutlar ardına doğmuş bir leyl…

Hasret mektuplarını yüklenmiş son trenler,
Vagonlara ayrılmış bir bir ağyar ömürler.
Tesbih taneleri gibi dizilmiş yan yana yürekler,
Gözyaşı adını geceye vermiş, ıslak seccadeler…

Sisli bulutlar ardına çökmüş bir sessizlik… Leyl-i Lâl.

Fakir bir ayaz vurmuş ocaklara,
Acı bir çığlık savrulmuş kucaklara.
Masum bir melek uyumuş topraklara,
Hırçın bir yumruk vurulmuş umutlara.

Sisli bulutlar ardına sinmiş bir soğuk… Leyl-i Serd.

Sırları yudum yudum içmiş geceler,
Karanlığa perde çekmiş sarhoş düşler.
Kar altında ezilmiş zifiri yürekler,
Sert rüzgarlar esmiş kırık hüzünler.

Sisli bulutlar ardına düşmüş bir ışık… Leyl-i Efruz.

Yetim kalmış bir sokak lambası gibi gönüller,
Yürek yakılmış bir bacadan tüten duman gibi türküler,
Dizeleri yıkılmış bir harebede toz bulutu gibi şiirler,
Uzaklara dalmış bir ıssız sahil kasabası gibi gözler…