Leyl Şiiri - Tarık Özcan

keder denizi gözlerinin mavisinde sisli çiğ tanesi yüreğime sebepsiz gülüşün niçin uçurtmadan kan damlıyor biliyor musun şimdi uçurumlarda beyaz taylar ayın sancısız çocuklarıdır bir ürperti akşamları yalnızlıklarımız yıldızlar geceden kaçıyor uyuyor musun bilge elinde paslı bir demir düşmeye görsün ışık ürpertisi durgun yeşili dilinde zehir söz uyanmaya başlıyor duyuyor musun bir ışık elçisi leyl kimler fark eder gündüzü sebepsiz elinde yazmanın birinci sureti ay kendini yeniliyor görüyor musun