İnsan bir yerde kalırsa kalır...
Hep kalır. Kurtulamaz... Ne kadar didinse de...
Ne kadar sol yanın sızlasa da etrafın sınır duvarları ile
örülü
Kezzap yarasıdır yüreğin gönül ise bir avize kırığı...
Sabaha kadar kalbin kazınır kalbinde yayılır güneş yanığı
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta