Leyl Şiiri - Muhammet Talha Çelik

gece ve leyl'e
sonbaharların başka geçtiği leylalara

Geceler hoyrat , yakamızı söken yakamoz ıslığımıza rakip rüzgar var . Herkesin kendine özgüdür gecesi , kimine bohem kimine arzulu. Benim ki biraz hırçın fazlaca kendi hâlinde. Anlaşılmayı bekler serildiği gökyüzünde . Bir gün oturup düşündüm ya benim hissettiğim , bildiğim ve de yaşadığım gece gibi biri karşıma çıkarsa ? Böyle tek taraflı diyaloglarına alışınca birşey diyemem herhalde dedim kendi kendime. Hem zaten nasıl anlayabilirim ki bunu benim gece dediğim altı üstü bir duygu-durum.

Gece örtendir , saklayandır . Çocuklar korksalar da karanlığından , göğsünde uyuyacak kadar severler onu , güvenirler ona. Gece herkes güzeldir. Gecenin çılgın kahkaları yoktur mesela sessiz tebessümleri vardır. Kimse kimseyi rahatsız etmek istemez geceleyin , hafif bir de yağmur varsa belki bir fincan kahve , kaybolmaktadır içinde sonunu bilmediğimiz yolculuklara.

Gece sadedir , ne yaparsan yap sadedir. Gece kimse kendini saklamaya çalışmaz çünkü çoktan sarmıştır gökyüzünün karanlık battaniyesi. Gece şans verir sana doğru içinde yanlış için de. Var mı içinde geceye yemin edilmemiş bir ilâhi metin ? Bilmiyorum. Ama ne gördüyse insanlık iyi ya da kötü , hepsi gece sayesinde.

Velhasıl , bunları düşününce az buçuk bir profil oluştu kafam da nasıl biri olacağına dair. Gene de mümkün değildi "evet işte gece artık somut" demek. Güneşten bir iz taşımalıydı , kaybolduğumda ize bakıp bulmalıydım yolumu. Hem belki şiirlerime kötülük bulaşmasın diye "kaybolun" demek yerine "topladım yıldızları " derdim. Belki de toplardım yıldızları benzemesin diye ona gökyüzü .

Gene de kimseye gece diyemezdim , çünkü benim için gece bu zamana kadar benimle beraber gelendi. Bugünde sonra benimle olan başkaydı başka olmalıydı . Araştırdım bazı çevrelerde geceyi , başkaydı herkesin gecesi . Ama buldum benimki gibi bir tanesini. Çöl ikliminden di , gündüz yanan kumu gece serinletiyordu .bazen benim gecem de tam bunu yapar. Bir ismi vardı "leyl" .

""*
gecenin en karanlık anının adının ağır sevdayı çağrıştırmasının tesadüf olmadığı izlenimini yaratan a'sı eksik kendi fazla kelime. açalım değil mi cezmi abi.?

gecenin en karanlık anına leyl denirmiş bazı bilmediğimiz dillerde. ve leyla derlermiş bildiğimiz en ağır sevda romanının esas kızına. belki umutla yaklaşsam hayata, bazı ve kız kelimelerini eşleştirip, bazı kızlar iyidir diye, onlarda mana ararmışım. ama değilmişim mesela, karanlık ile sevdayı eşleştirirmişim görünmeyen işaretlerle. eşittirin sonrası mutluluk çıkmazmış hiç. eşit, değilmiştir.

leyla bir erkeğin annesine sevdasının adıyken, leyl bir erkeğin annesinin intiharının adıymıştır mesela.
eksik olmanın kolay olmadığını gösterenmiş bilmek bilmez akıllara.
acıdan kelimesiz kalıp oyy demenin, kelimeleri anlayabilen acı çekmeyenlere hitaben, beni anlayın demenin diğer yolu olduğunu, cümle kurabilenlerin farkedememesi gibiymiştir mesela hayat. yüklemi yerinde öznesi yakışıklı cümlelerinin, yaşayanın duygu durumundan bihaber ben manasızım diye kaş göz yapmasının beceriksizliğiymiş mesela.
yine de tahammülmüştür belki.
leyl'i bildiği için leyla'yı istemekmiş ömrü boyunca.
rivayetleri beklemekmiş.

""*