Levla Şiiri - Tunçberk Taşkesen

Zırhı paslanmış bir
Kahraman gibiyim senin karşında
Eski ama ilk gün ki aşkla
Saf ve temiz.
Bilmem kaç zamandır
Yarım kalan bir hikaye
Sen buralardan gittin gideli
Bir yanı eksik bu kahramanın.
Sönmeyen bir ateş
Küllerinde heba olan anılar.
Zaman geçiyor kuşlar uçuyor.
Her yer her şey çok sessiz.
Bütün şehir sensizliğimi
Seyrediyordu sanki.
Hoyratça savrulan sözlerin
Ardından yitip giden
Hayaller, umutlar ve biz.
Hayaller ve gerçekler arasında
Yaşanan tutuklu hayat.
Sol yanımda dinmeyen sızı
Bu acının tarifi var mıydı?
Akşam oldu gece rüzgarın
Hüzünlü uğultusu var semada
Aklımdan çıkmıyor bir türlü gözlerin
Sesin hala kulağımda
Kokundan bahsetmiyorum bile!
Uzaklardasın biliyorum ama
Ben senin hep yanındayım
Yalan bir hayalin peşinden
Koşan bir adam
Bile bile uçuruma yürüyen
Hesapsız tanıksız sustalı bir kalp
Artık şu hayat
Meşgaleye katlanmak çok zor sensiz
Gel içimde ki vaveylam.
Tükeniyorum artık
Gel ki zümrüd-ü Anka gibi
Küllerimden doğayım.