Levian Anta Şiiri - Şair Levian

Yürü;
Kaldırımlar ezilsin ardında,
Arkandan gelenler anlasınlar geçtiğini.
Büyü;
Tek başına,
Hırçın ve anlamsız,
Umursama kimseyi.
Alışılmışlık değil mi ki yaşadığımız,
Yaşanılmamışlara inat,
Bir çelmede sen at bana.
Anla;
Gözlerimdeki kin ve nefreti,
Ve sıcaklığı tutuşan iki elin,
Anlaşılmazlıklarda bul beni.
Beyninin her kıvrımında,
Yeniden ve yine,
Yaşa beni...