Ben böyle bir acı istemiyorum,
Yolun başında,
Çıkmazlar içindeki tek sığınağımın,
Ellerimden kaymasını kabul edemiyorum.
Gerçek yaşamın ilk perdesinde,
Arzularımın ecesini yok saymak,
Yarınların rengini arıyorum
Çok şeyi bilmediğimi
Bildiklerimin yanılsama olabileceğini
Bilerek!
Koyu tonlar çıkıyor karşıma
Bugünlerde
Bir küçük hadise
Olacakmış gibi bir şeyler
Parlıyor yüzünde.
Kahverengi hiç bu kadar
Uzak bulutların göz yaşları damladı, bu gece
Tanıkları her yerdeki aşkımızın
Boynu bükük durdular
Son kez, bu gece.
Yitirmek, sevmek ve nefret;
Aşkı şiirden çalan kız karşımda,
Lâl bıraktı beni, güllerin kızı lâl-i lâl.
Elimde değil kanımın hepsi akmış yüreğime,
Ve yüreğim senin gözlerinde alev...
Ben neden bu kadar
Çok sevdim?
Bozkır kokulu,
Yaban gülüm benim.
Neden dikenlerimi,
Yok saydım senin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!