Kim bilir ne derdi vardır ki bilinmez
Gece gündüz yarası acır yerinmez
Bir derdi uzakta bir derdi yakında
İçlerinde biri yeni hiç görünmez
Aşk ile yanan kavrulan kalbi
Annesi dayanamamış Tahta Mezarına
Dört ay olmadan adını yazdırdı
İki buçuk erkek gönlünün yarası
Biri Celal, gözü yaşlı babası
Biri Koca öküz kocası
Ne güzel yaratmış seni yaradan
Ne acılar çektim kalbimdeki yaradan
Babası aradı beni telefondan
Mezar taşına bir şey yazmadan
Ne yazalım levent Mezarını yapmadan
Anne bu, evlat acısı derin olur
Babası her nefesinde acı bulur
Kardeşlerinin ciğerleri kavrulur
Ne demeli an paylaşan o eşine
Belki anne kadar sevemez eşini
Nereden bileceksin oğul
Annene son bakışın olduğunu.
Seni doğuran ana bu
Kim görmek ister solduğunu.
Dünyaya gelen her ademin derdi var
Derler ki ateş düştüğü yeri yakar
Gidenin ardından sevenleri bakar
Dünya ademi hep eskileri arar
Gün olur eski acılara harlanır.
Yatmadım yine, bu gün elli ikinci gece.
Yazıyorum seni, ölçü tutmuyor hiç hece.
Özlem arttıkça, kapanıyor yara hafifçe.
Eşe dosta sanki davranıyorum bilgece.
Çok da güzel günlerimiz oldu senle nice.
Ne eyleyem sensiz batan güneşi.
Yaktı kavurdu yokluğunun hasreti.
Bitmiyor ayrılığının acı kasveti.
Bu kadarmış sevdamızın kısmeti.
Ne eyleyeyim sensiz batan güneşi
Ah yar nedir çektiğim.
Sevdam yakar yüreğim.
Aşkın öldürür bebeğim.
Senin derdine çareyim
Üç yıldır avareyim
=
Geldi güz ayı hava soğudu.
Gün güzel iken dostlar çoğudu.
Dert düştü kalbe kimse yoğudu.
Bir ben, iki de çocuk boğuldu.
-------------------------------------------
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!