bir orospunun yanında çıplaklığından utanda tanışırsın yalnızlıklarınla,
iki saate kadar ne çıplaklık kalır ortada ne de tanımadığın dudaklar gezinir vücudunda,
bütün haysiyetin firar eder bir kaç yalancı çığlığa,
yalnızlığın gelir fena halde altına yaparsın
üstünde sessizliğin ve pişmanlıklarınla
ve çekip gitmek ona saçmalamak da sana kalır.
bir melek gelir bahara yakınken hüzünlerin
girer kalbinden içeri,
orada eritemediğin, dört elle sarılıp boğamadığın ne varsa
eritiverir.
bir melek girer bedeninden içeri.
yalnızlığına dair herşey boğulu verir bir kaşık sevdada...
saçma sapan bir gidemeyişti benimkisi
evet gidememiştim sen yokken bile,
içimde çocukça bir yalnızlık büyüyordu
ve gözleri büyüyordu gözlerimde
ve ellerin ellerimde...
ve saçların...
pişman olup döndükleri zaman gidenler
bulamayınca kalanları
kendilerinin acı çektiğini zannederler,
bir parça olsun düşünemezler kalanların
neden hala orada olmadığını,
halbuki biraz daha tarafsız bakabilseler olaylara
belki de biz yakalamadık hayatı, akıp geçti önümüzden
bazen heveslendik uyanmaya, uyanamadık
hayallere daldık sonra,
hayal olduk tamamen farkına varamadık...
danslarımız içten değildi bizim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!