Sokaklarda gez bakalım romancı.
Ara onu orda buralarda.
Onun yerine buldun acıyı.
Kaybettiğin kadın yok sokaklarda…
Sen onu atamadın kalbinden.
Seni sevdiğim yalan değildi.
Çünkü ben çok ağladım.
Bugün yine seni sevdim.
Sana hislerim kalbimi kapladı.
Gündüz hep dalgın oluyorum.
Benim sevdiğim kadın yok.
Benim bir kalbim yok.
Çiçekleri az seviyorum artık
Güneş solgun gibi sanki
Duygusuz olmuşum ben…
Çenen ağrıdığında daha severdim seni,
Üzülürken ne sevgiler vardı ben de.
Soğukluğumun altında sıcak biri vardı.
Üşürken ikliminde soğuk olurdum böyle.
Paran için seni sevdiğimi zannettin.
Bugün gözlerimi anla artık...
Şehvetim hep kanlarımı aldı.
Onları alıp götüremedi.
Çünkü içimde, ağlayan kalbim var...
Gönlümü bugün anla artık...
Karasinekler de bırakıp gitti beni
Kanımı emen sivrisinekler bile yok.
Beni hep üzerek geliyor kış mevsimi.
Uzun saçlı dostum da artık yok.
Her kış mevsiminde bir şeyler kaybediyorum.
Bu gece uyumuyorum biliyor musun
Uyumakta istemiyorum ben.
İçime korku düştü az önce
Burnumu, burnuna yaklaştırdım.
Yaşıyormuşsun, öptüm alnını
Hissediyor musun sensiz geberiyorum ben.
Kötü oluyorum, beter oluyorum.
Bugün kimsesizim, bugün hiçim.
Bugün bir hayâletim ben...
Arkadaşım Werther şimdi benim.
Bir leş gibi kokup ölünce sevdiğin,
Eskisi gibi onu sevemeyeceksin.
Hemen olmasa da bozulur sevgin,
Zaten yarımdır insanların sevgisi.
Yalanlarını bilirim ben insanların,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!