Vahşi'nin miladına
Ermeden insanlık
Olmayan varlığının
Değneğine dayanıp
'Duracak' denen yerde
Dizlerine çöktü
Saçlarının güneş görmeyen yerinde
Kokundan bir anne saklar gölgeler
Korktuğum zamanlarda
Ejdere dönüşür
Canavarlarımla dövüşür
Sonra yeniden
Dibine çöktüğün ağacın
Sırtında hissettiğin kabuklarının
Yuvanın duvarlarının
İnce boyasına yaklaştığı anda
Neye doğduğunu
Belki anlayacaksın
Tüfeği değil hiçbirşey kavgamın
Gerçi bir kavgam varmıdır
Yaşamaktan gayrı
Acıkır doyarım
Uyur uyanırım
Kalpten kapalı bilinç
Gün gelecek
Kederli türkülerin
Altından akan ırmaklar
Ve sen
Buluşacaksınız
Vaktin dar yerinde
Seni izledim
Ve hep takip ettim
Kapalı bilinç dönemlerin sonrası
Esaslı sorularını bekledim
Sen beni bilmezden çok evvel
Yüzünü mavi bir su boyar
Her gün doğumu
Ama karanlığı dağılmaz hiç gecenin
Damlalar tutulur kalır
Yaşadığının aynasında
Bulanık suların etrafında
Kıvrıla kıvrıla akarken
Cenazesinde çamların
Başlara beyaz karlar yağar
Mermer taştan
Hesap makinesi elinde
Bir küçük sarı kız çocuğu
Önünden her geçenin
Yolunu keser
Ve sorar;
'Ne zaman doğdun sen'
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!