Levazımat Şiiri - Hakan Kara

Hevadan sefadan kaçın, ey kalbim!
İktidar iste azimden.
Hilkatının gereği bu şua,
Tevsi et kendinden.

Asri hedaya ile sevgi dehri,
Aslı; bir iltifat-ı rahmetidir,sevgi.
Mevcudatının temeli bu;
Neş’et eder kendinden.

Tebeddülsüz müdür ki şu kainat,
Ubudiyet görevini aksatasın.
Cemil-i Baki uzatmış elini,
Tahassun et kendinden.

Kebairden sakın ey gönlüm!
Musahhar ol muvakkaten.
Vasıl olmak için daha çok erken,
Tecrübe et kendinden.