ey kaçak yolcu!
yepyeni bir güne sıfırdan başlarken
nereye gizledin
sesine sindirdiğin ağır yükü
rüzgâr çanları sakladın gözbebeklerine
esintiyle doldu, kabardı ruhun
bezgin bir hayat mahkûmusun
düşmüşsün taze çileler peşine
avuntuyla yaşamıştın
armağandın bir dağ gelinciğinden
yaşamsal iç kıpırtıların şimdi
isyankâr bir vedaa benzer
tanıdık adreslere gönderilen
cesurca döşemek gibi raylara
bilinmedik kentleri
bakir sularda yıkamak
tutunmaya çalıştığın ölü simgeleri
böylesi bir çığlık duyduğum işte!
trenin sesinde akıyor zaman
yağmurunda ıslanıyor bedenin
görüyorum
sonuncu vagon geçiyor üzerinden
nefesine iri bir kuş süzülmüş
yanıyor
tutuşuyor göğüs kafesin
Lethe’den* kaçış bu besbelli
uçman lazım yolcu
bulutlara tırman
umudu oraya sakladılar
Lethe’yi unutma
bulutlar Lethe’den kaçtılar
.......
(*) Lete (Lethe) : Suyundan içen ölülere, acıları ve yeryüzü zevklerini unutturan (cehennemdeki) ırmak.
(12 Aralık 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 12.12.2003 14:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğine yüreğine sağlık. Başka ne denilebilir ki.
Yürek dolusu sevgilerimle
Nuri CAN
it also signifies a rebirth, as one forgets an old ways and starts a new............
Naime...sen beni nerelere goturdun yaa.....!!!
Lethe'den siir ...muthissin.... !!
Tebrikler sevgili Erlaçin,teşekkürler..Kemik çatırtılarımı duyuyorum demir diskler altında...
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (6)