Letaif-i Hamse Şiiri - Yusuf Tuna

Ruh Hak tarafından verilen candır,
Bedenle yaşadığı yer cihandır.
Bizi yaşatan kalp denen organdır,
Kalp göğsün sol ortasında bulunur.

İmansız olanın kalbi katıdır,
Hakikate ermeyen kalp kötüdür.
Nefs-i Emmare'nin bir üst katıdır,
Ruh sağ memenin altında bilinir.

İman ile Hak badesi içilir,
Hakka erince günahtan kaçılır.
Ruhu geçtiğin zaman göz açılır,
Sol meme üstünden sırra gelinir.

Hak aşkı olmazsa gönül yorulur,
Aşık olan gönül aşkla durulur.
Sırrı aşınca Hafi'ye varılır,
Sağ meme altı Hafi'de kalınır.

Yusuf nefis alnın tam ortasıdır,
Kalp dıştadır gönlümüzün tasıdır.
Göğsümüzde Ahfa Hakkın sesidir,
İmanın lezzeti ondan alınır.

Not:(Gümüşhânevî, I, 63). Letâif-i Hamse.