Satırlar düşer parmak uçlarımdan,
Suskunluğu anlatır kelimeler
Oysa okuru yoktur yalnız şiirin.
Sonsuzluğa yazılı kurumuş gözyaşıdır,
Ozanın bakışlarında noktalanan.
Bomboş, anlamsız bir hiçlikte varolan
Suskun harflerdir
Beyaz kâğıtların ardında
saklı kalan.
Sözcükler anlamını yitireli
Hüzünlü sessizliğin ortasında
Çağlar, tuhaf bir huzurla keman.
İnceden ağıt yakılır suskunluğa
Ozanın kelimeleri kanar.
Leş kokulu sözcükler
Yüreği yorar.
17.08.2006
Nihal KüçükdönmezKayıt Tarihi : 15.3.2007 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!