Leş Kokulu Aşk Şiiri - Abdulkadir Saylan

Ne yazsam diye düşünüyorum
İçimden hiçbir şey gelmiyor
Nefret kederden başka
Seni kovalamak ve ters yöne kaçmak
Ölmüş bitmiş gebermiş bir aşkın
Acısıyla kıvranıp duruyorum.
Geriye sadece leş kokusu kalmış
Öyle bir kokmuş ki
Leş kargaları bile yanaşmaktan tiksiniyor.

Sahi ne oldu da böyle gül kokulu olan aşkımız
Leş kokusuna dönüştü.
Nerde hata yaptık
Nerde birbirimize savaş açtık.
Dur ben söyleyeyim
Aslında biz hiç aşık olmadık
Ben içimdeki boşluğu doldurmaya çalıştım
Senin ise sadece oynadığın bir kumardı
Zaten en başından kaybetmiştik.
Çünkü aşk
Uğruna ölmek kadar gerçek bir duygudur.
Biz ise uğruna değil
Sadece birbirimizi öldürmekle meşguldük.

Şimdi aşkımızdan geriye sadece
Leş kargalarının bile yanaşmaktan tiksindiği
Bir leş kokusu kaldı.