Leş Bir Acı Şiiri - Sudenaz Karakurt

Efkâr bir efkâr.
Dağlar yâr.
Hiçbir şey yapamadı, efkârımın dağları kadar.
Ne işim var bembeyaz şehirlerde,
Kapkaranlık soğuk ateşlerde.
Harlanması ortalığın varlık içinde
Yokluk da var edermiş acıyı yürek içinde.
Acı bir leştir, korkaklık ruhun derininde.

Gökle toprak yer değiştirir bazen
Sen en dipteyken
Dip göğün içindeyken
Ancak ruhun yalvarır
Sıkışmış bir halde,
Ya da savrulurken.
İmkansız, acı bir leştir.
Ya da bir yaratık, kalbini sömüren.

Bedenin ayırt edemez,
Yükseği veya alçağı.
Kendin belirlersin yükseğini ya da beter eden alçağını.

Sesler acı verir boğazına,
Yiyecekler zehir bütün bedenin telaşına.
İstemezsin kendine kapanmak,
İstemezsin büzülüp ölmeyi bekleyen bir geyik gibi olmak.
Çaresizlik içinde haykırmak yarana,
Yaralayana.
Acı bir leştir,
Yalnız kendi pisliğinde boğulmak.
Acı bir leştir,
Yaşam boyunca ölüm sonrası tabutunda olmak.