Leş Akbabaları Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Mazlum, zalimlerden zulüm gördükçe
Şu gözyaşlarım çağlar, çağlar akar
Dostum, kötüler cezasız kalmasın
İsyanım var. Ahım dünyayı yakar

Dost, fukaranın yüzü hiç gülmedi
Çok ayazlar, çok fırtınalar gördüm
Her zulüm, her sömürü bir ölümdür
Şu kapkara düzende çok yoruldum

Dost, günler, geceler halka virane
Bizi bezdirenler cahil-cühela
Benim bitmeyen derdim var, ahım var
Bu sistem başımıza olmuş bela

Dostum, bu düzenden bize fayda yok
Zorbalara haddini bildirelim
Ekmek yok yemeğe, su yok içmeye
Gönül kalk, canım kalk, halka gidelim

Felek bizi adım, adım kovalıyor
Soygunculardan bize olmaz çare
Feryat-figanım şu dünyaya sığmaz
Kalkıp gider sığınırım o yâre

Dostum, ne olacak bizim bu hâller
Tanrdan mı, felekten mi bilinmez
Elbet sabrım kalmadı, isyandayım
Bu düzen, bu devran böyle yürümez

Şarktan garba kadar, halka zulüm var
Dost, gafilden, aymazdan umut olmaz
Duysunlar biz leş akbabaları
Mazlumların hakkı zalimden kalmaz

Mehmet Çobanoğlu
04.03.2023
İstanbul