Leş... Şiiri - Halime Erva Kılıç

Cansız bir vücuttu yerde yatan
Soğuktu beton
Hava soğuktu
Hangi nefesler boğuktu? ..

Annesi olsa feryad ederdi
Tanıyanı olsa yâd ederdi...

Uzanmış beden, çok rahat olsa
Bir de yastığı kaldırımın, yün filan dolsa
İtler yanaşıyor ulu orta
Ne yazıyor, elinde sıktığı kartta?

Büyük ayakların korkusu büyük, yürüyor
Zayıf, hamile bir kadın ürüyor
Düdükler, kornalar, haberciler...
Yerde yatan adamdan ne ister?

Eski baskı gazeteler, battaniyesi
Yağmur yağıyor, ıslanıyor, yok şemsiyesi
Herkes iş güç peşinde, göreni yok
Büyük ayakların vakti kıt, şüphesi yok

Rüzgârdan kıpraştı elinde bir kağıt
Tutamadığı için, ruhu yakmış olmalı kaç ağıt?
İçini son kez boşaltıyor, kaldırıma işeyerek
Hava çok soğuk _anlamsız ama_ üşüse gerek

Bir büyük ayak, cılız bir kadın kadar gören olsa
Son kez kıpraşarak, ecel teri döker miydi bu adam?
Yumuk gözlerini ayıltır mıydı bir soğuk oda?
Bu sefer benzini yalayan beyaz
Lodosun çaldığı kağıt için mi olurdu? ..

01.11
29.03.2010
Pt

Halime Erva Kılıç