Lensler Şiiri - İlhan Aziz Baltalar

-1-
durup dururken kalemler
kayboluyor
ve anlatılmaz bir dalgınlık
kafamda

'otobüslere yol açmayı
unutuyorum

allah kahretmesin
sabah saat 04.30
hala denizin kapaklarını
açmamışım

ama ne dalgınlık

'sabah olmuş
hala yıldızları
gökyüzünden almayı
unutmuşum'

o kızın mektuplarını
nereye koyduğumu da
unuttum
her gören (alkol mu)
aldığımı soruyor
dünyam o kadar karmaşıklaştı ki
(bu belki hoş ama)
alkole gerek kalmıyor

haa 3 ay önce attığın
bir mesajda
4 bilinmeyenli denklemlerin nasıl
çözüldüğünü unuttuğunu
yazmışsın
matris yöntemi ile
idi galiba
not: sarhoşken otelde gece
lenslerin birini düşürmüşüm
sabah lavabonun altını söktüm
otelci ben çıkarken
çok pis küfrediyordu.