ensemden vuran soğuk rüzgar sanki geride bırakmaya çalıştığım soğuk anıları ısrarla beni hastalık gibi sarması için gönderilmiş bir şeytan gibi yeni günahlara sevk ederken fani yüreğimi,bir yandan da umursuzca önümü görmeye çalışıyordum karanlık odamın koyu kahve kokuları arasında...
ne yapmalıyım (her şeyi yaptın)
neden olmuyor (elinden gelmiyor)
neden (nedensizlikten)
.
.
.
gece ilerliyor, hayaller küçülüyor..gerçek hiç var olmayan soğuk kollarını penceremden uzatıyor, saçlarımı okşuyor
saçlarım beyazlıyor
ellerim titriyor
bir kuzgun geliyor ömürüm sonuna
lenore?
içim rahatlıyor
bu bir hayalse bile
seni sormuyor, benim hayallerimin katili olamayacak
derken
juliet
derken
aslı
derken
leyla
derken
helen
tek tek söylüyor kuzgun tüm geçmişi
hepsi ölümsüzlük taşıyor kanatlarında, kuzgunun gözlerindeki ölümü yaşıyorken
ne ironik
aklım yerinde değil artık bu soğuk gecede
biliyorum herşey bir belirsizlik içerisinde
ve gidiyorsun
görüyorum kuzgunun gözlerinde
bırakıp beni kederim içerisinde
uzanamıyorken sözlerim sana
düşüyorum bambaşka bir ölümsüz aşkın ceset moru ay ışığına
ne yapabilirdim (hiç birşey)
ne istiyordu (çok fazla şey)
neden yaratıldım (geçip gitmen için)
bu kadar değerli mi (şeytan da değerlidir, ama tanrı ya yar olamadı)
peki ben (uyu..)
uyuyorum
hoşçakal
Kayıt Tarihi : 26.8.2010 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Siyah Panda](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/26/lenore-vb.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!