Bir kişi ya bir kişi,
Yalan söylerken ölse,
İbreti âlem görse...
Ne ar var ne de edep,
Yalandan bolca sebep.
Ah demeden
düşer gözyaşları geceye,
bir köşede unutulmuş gibi
solgun bir hayat kalır.
Bir kedi ürkekliği kadar,
Biliyorum, ne söylesem eksik,
Duyulmayan, kelimeler neye yarar?
Sustuğumu sanmayın
İçime döndüm
Orada kaldım,
Kendime bile yabancı.
Yokluk mu yoksulluk mu
Bir sabah gölge düşer
umudun son yapraklarına.
ve o kadar,
maske elinde kalacak.
Mevsimlerden yaz
içimde
bütün kuşları susmuş
bir güz havası.
Sokağa bakan penceremde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!