Lena Şiiri - Adem Tok

Bir arı nasıl dolaşırsa bir özden bir öze Hewal
dolaşıyorum  bir seyyah gibi
Öğreniyorum-görüyorum her dünyada bir kalabalık
Bir yalnızlık bin umut ve bir sınır ve bir hasret ,korku, yılgınlık , teslimiyet ve cesaret
tükeniyor zaman alelacele
yetmiyor mavide-yeşilde
Afyon çiçeği renkleri kelebeklerde dokunuyor kelimelere , beyaza Hewal
Sokaklar yoruyor nasırlı ayaklarımı
Olmaz olmaz diyor sürekli bir ses kulaklarımda
''Vakit kısıtlı''
Bu tadı beğendim kurutulmuş domates salçası birada
Denizi seviyorum
Köpeğim korkmasın artık yaprakların arasından çıkan farelerden
Ve o dondurmacı yaşlanmasın daha fazla

İçimde ki dünyanın çırpan kanatları
Yaslıyor yüreğini sesinin çehresine
O okyanusları taşıyan zerreleri yaşardığında harelerin
Gözlerinle bakıyorum gördüğüme Hewal