Lela Iv Şiiri - Şerafettin Kaya

Denizde kıpırdayan,
ışığın içnie bırakıyorum uykularını...
Orada daha uzun yaşarsın biliyorum.

Kelebeği incitmeden yakalamaya çalışan,
bir çocuk uykusu senin ki...
İncitmeden öpmeliyim seni,
incitmeden uçmalıyım teninde,
yoksa bir martı ölür bu gece,
düşüverir denizde uyuyan yüzüne.

Ah! ne olur uyuma,
tutarım ben kendimi,
içimde sakladığım intiharı tutar gibi...

Eyfel'den işeme hayalim,
ne kadar yaşatır beni bilemem,
Nepal'de ölmek de...

Ama gece üşür Lela, gece üşür,
sen sımsıcak uyurken...
Uykularında düş görme Lela, görme,
bir vapur biçerek geçse de üstünden,
ben seni seyrederken,
ayrık vücudunu
seni uyandırmadan dilerim
uyuduğun ışığın içinde...

Hem ben bu gece deniz feneriyim
gözlerim takma mor...
sen moru seversin,
uykuların eladır bilirim senin Lela, eladır...

Yaşamak ne çok Lela,
ne çok bir başına oturup,
geçmişten geleceğe gezinirken,
tüm hayatlarda.

Unutmak insanın kendisini...

İşte burada,
bu şiir burada bitmez,
eğer kalırsan,
ışığın içinde
denizde…